Co jest przedmiotem obrotu na rynku walutowym?

Rynki walutowe to rynki na których przedmiotem obrotu są aktywa krótkoterminowe (zazwyczaj o terminie zapadalności poniżej jednego roku). Charakteryzują się one na ogół wysoką płynnością (ze względu na krótki termin oraz istnienie bardzo silnych rynków wtórnych) oraz niskim ryzykiem, wynikającym z wypłacalności zaangażowanych instytucji, do których można dodać dodatkowe gwarancje.

Jednakże, jak zobaczymy poniżej, cechy te nie są spełnione we wszystkich sytuacjach i dla każdego krótkoterminowego składnika aktywów będącego przedmiotem obrotu na tych rynkach, ponieważ mogą wystąpić okoliczności, które znacznie się różnią.

Co jest przedmiotem obrotu na rynku walutowym

Obejmuje on bony skarbowe, rynek międzybankowy, rynek certyfikatów depozytowych, rynek papierów komercyjnych (weksli i weksli własnych), pożyczki papierów wartościowych i umowy odkupu oraz, ogólnie rzecz biorąc, wszelkie krótkoterminowe aktywa finansowe.

Może odnosić się zarówno do rynku pierwotnego (gdzie papiery wartościowe są emitowane po raz pierwszy), jak i do rynku wtórnego (gdzie przedmiotem obrotu są wcześniej wyemitowane papiery wartościowe). Rynki te stanowią dużą część systemu finansowego (na przykład w Stanach Zjednoczonych odpowiadają one za około jedną trzecią wszystkich kredytów, zgodnie z danymi Rezerwy Federalnej). Ich główną funkcją jest umożliwienie inwestorom przechowywania części ich majątku w formie wysoce płynnych i dość zyskownych papierów wartościowych.

Kto bierze w tym udział i jak to działa?

Głównymi graczami na tym rynku są banki, administracja publiczna, firmy ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne i fundusze inwestycyjne. Duże firmy wchodzą na te rynki, aby się finansować. Inwestorzy mogą uczestniczyć poprzez bezpośrednie relacje z emitentami (zazwyczaj w przypadku zakupów hurtowych) lub poprzez wyspecjalizowanych pośredników, takich jak instytucje finansowe lub brokerzy.

Jakie rodzaje aktywów zostały uwzględnione i jak wpłynął na nie kryzys?

Do czasu kryzysu finansowego w 2008 r. rynki pieniężne były uważane za proste i mało zmienne. Jednak po zawirowaniach jakie na wszystkich rynkach wywołał upadek Lehman Brothers, zauważono, że niektóre z aktywów pieniężnych są niestabilne.